Wat voor één ander dagelijks kost is, kan voor de ander een mijlpaal zijn. Er zijn van die momenten dat je het gevoel hebt dat er een tijdperk wordt afgesloten. Vandaag heb ik weer zo'n moment, en dat hakt er altijd nogal in.
Voor mij/ mijn honden gaat het leven in fases;
Het start met de puppy fase: Alles mag, we gaan de wereld ontdekken, beetje opvoeden, meubilair molesteren, extra aandacht krijgen van buitenstaanders... En natuurlijk "BAU" (Business As Usual= oa knuffelen, door het bos rennen, mee met de camper, spelen met de family, bezoek enterainen, regelmatig in bad & geborsteld worden, dagelijks op de bank liggen, etc etc)
Na de puppy fase, komt de show fase waarin je als Youandi OES, bovenop de BAU, soms in de weekenden extra was- en borstel beurten krijgt, laarzen aankrijgt in zo'n weekend als je naar buiten gaat, en vervolgens als enige mee mag als de bench + trimtafel wordt ingepakt: we gaan showen. Altijd een feest, extra aandacht en extra knuffels. Het houdt op zich niet zoveel in: Een rondje aan de riem lopen, ff stil staan.... een vreemde aan je lijf laten zitten, die daarna zegt dat je een knappert bent. Inge zet vervolgens 'blik en klatergoud' in de Ikea-Billy-vitrine kast, rozetten worden bij andere rommel gehangen. Na enige tijd behangt ze ons hondenhuis vol met rare diploma plaatjes in zo'n Ikea foto lijstje en noemt dit onze 'wall of fame'.
Die muur is bijna vol, en dan komt er een tijd dat er een familie lid bijkomt en aan fase "puppy" begint.. Dan heb je 2 kansen; je bent een dame en dan wordt er vol spanning naar een leuke date gezocht.. enfin daarover een andere keer meer. Of -in dit geval van Vincent- ben je een meneer, en dan komen er vanaf de show fase al diverse keren leuke meiden voor je op bezoek. Dikke pret en als ze dit 'een honden leven' noemen... nou dan zullen er vele mensen-mannen jaloers zijn op zo'n leven.
Maar dan komt er ook een fase... dat de jaren verstrijken, de wall of fame volhangt, de Billy-vitrine kast volgepropt is...en je het stokje overgeeft aan je jongere familie lid om de show fase te gaan opstarten.
Je gaat nu door naar het Youandi "BAU" leven... niemand die meer klaagt als je met modderpoten uit de tuin komt, een gat graaft waardoor je tot achter je oren zwart bent of tijdens een wandeling de plomp in duikt. Want je vacht wordt nu uitgekamd, en de borstel/badder activiteiten worden teruggebracht tot eens per 4 à 6 weken.
Onze Vincent heeft nu dus deze fase bereikt.. Na bijna 5 jaar met mijn menneke in de showring te hebben gestaan, geeft hij na 10 titels het stokje over aan Dwayne. Vince en ik kunnen lezen en schrijven met elkaar, en tijdens een wedstrijd zijn we een team in de ring waarbij we elkaar nooit verrassen.. we staan samen in de ring.. als You and I.
Zo zijn we met de blog-lezers dan terug bij de dag vandaag, waarbij het werk me boven het hoofd groeit en de honden avond aan avond zonder te klagen aan mijn voeten liggen te wachten totdat de telefoon en de laptop uit worden gezet. Het herfst weer werkt niet mee aan de vacht condities, en het huis moet eigenlijk ook vaker gedweild worden.
Vandaag had ik eindelijk een dag vrij om Vincent te doen (vorig weekend waren Babs en Chanel aan de beurt, volgend weekend Pooh en Shanti weer) Hij was er al een paar weken bij ingeschoten en omdat hij onlangs nog in zijn 'show fase' zat.... dus ook nog vol op in z'n schitterende dikke show bontjas waarmee hij zijn laatste overwinning haalde, was het een nu dus in status ' serieus achterstallig onderhoud' belandt. Zodoende lag hij nu op zondagmiddag op tafel en moest ik met gereedschappen daan de slag ie voor hem nog nooit eerder gebruikt waren: De coat-king, universeelborstel en schaar....
Hiermee is Vincent nu definitief gepromoveerd naar BAU.
Toen Vincent jong was, en tijdens boswandelingen bij elk blaadje of takje wat in zijn vacht bleeft steken, stil bleef staan heb ik 'm beloofd dat als hij klaar was met showen, hij een 'coupe teddybear' zal krijgen zodat hij daar geen last meer van zou hebben. Vandaag was die dag.... en dat is ff slikken.
Hij is nu kort...in coupe teddy bear. Mijn Vince is de knapste!! Ook met een kortere vacht... ik weet dat het voor hem niks uitmaakt (of in het bos zelfs fijner is!) maar ik heb er moeite mee...ik sta hier met tranen....
Einde van een tijdperk. Nederlands, Belgisch, Duits, VDH, Zwitsers, Deens, Internationaal, Kroatisch, Luxemburgs kampioen en Belgisch Winner'09.... heeft een korte bontjas. Mijn kanjer, hij is toch de knapste en de liefste kerel mét of zonder lange vacht.
