Eten... dat is één van de dingen die we echt moeten in het leven. Immers, we moeten niets; behalve eten, drinken en slapen.
Eten is lekker, eten is gezellig. Eten kan ook heel wat aandacht vragen...
Eten was voor Pooh een drama toen ze klein was; in het nest at ze al slecht en toen ze 'alleen' achterbleef werd het alleen maar erger. Ze had gewoon téveel te doen, téveel te zien en dus té weinig tijd om te eten. Honger had ze niet. Ze groeide maar langzaam, en werd door de bekende boze tongen al snel 'scharminkel' genoemd. Lekker belangrijk ;-)
Maar Pooh moest toch wat beter gaan eten, dus overgestapt naar vers vlees voeding. In april gingen we op vakantie, en de diepvries in de camper zat vol met 7 kilo Energique vleesvoeding voor Pooh.
Tijdens vakantie is eten altijd een spektakel, want we eten door de hele camper heen; Babs achterin (háár domein!) Shanti voor de koelkast, Vincent voor de aanrecht, Muffin tussen de stoelen, Chanel op het bankje en Pooh... op het andere bankje.
Zo konden de dames goed 'op hoogte' naar elkaars bak gluren: wat Chanel at was lekkerder volgens Pooh, en vice versa. Gevolg: Pooh at brokken, en Chanel at vlees. Prima, ook goed!
Bij thuiskomst bleef Pooh brokken eten, en Chanel (helaas voor haar) ook. In het hondenhuis is tijdens het eten zoveel te zien en te horen, dat het eten weer geen succes was... dus Pooh at in de keuken: Rust tijdens het eten.
Na onze zomer vakantie is de kleine meid op diverse fronten gepromoveerd tot volwaardig roedel lid, en ook mbt het eten weet ze nu dat ze haar bak moet leeg(vr)eten. (Anders heb je niks... want Muffin loopt toevallig ook rond!)
Bij thuiskomst hebben we een lang uitgesteld besluit genomen... Vincent en Chanel slapen niet meer bij elkaar in één kennel. Eten deden ze al een tijdje niet meer in dezelfde kennel, dus was het logische gevolg dat Vincent de kennel van Pooh zou krijgen, en Pooh is bij Chanel ingetrokken. Ook haar etensbak is verhuist vanuit de keuken en hangt nu op beperkte hoogte voor ons kleine Guppie aan de kennel. Dit was voor mij ff slikken, want dit was het moment om Bo-Ghy z'n voerstandaard van de kennel af te schroeven en voor Pooh beschikbaar te stellen. Het zijn gewoon van die dingen die je steeds uitsteld.... maar toch een keer moet doen. :-(
Toen ook maar meteen de volgende emotionele knoop doorgehakt en Babs verteld dat ik haar voerbak niet meer op de grond blijf zetten, maar dat ze nu de standaard van Coco (in dezelfde kennel, alleen aan de andere zijde) mag gebruiken. Na 3 weken aanwijzen, herhalen en nog eens aanwijzen, heeft Babs 'm nu door.... en eet nu smakelijk vanuit de standaard, en hoef ik met mijn stramme rug 's morgens niet meer te bukken.
Iedereen eet dus normaal... nou ja, normaal.....
Was ik al enige tijd op mijn eetgewoontes aan het letten om te proberen wat kilo's kwijt te raken.... Na de vakantie merkte ik dat Muffin opeens wel een erg brede rug begon te krijgen. In januari is ze gesteriliseerd, en daarna nog eens die hardnekkige melk klier ontsteking. Ze werd zelfs mager in het voorjaar, waardoor ze meer eten van me kreeg. Muffin en ik lopen en fietsen bijna dagelijks, dus ze verbruikte ook genoeg energie. Maar nu....oeps, Muffin moest op dieet. Dat is ongeveer het ergste wat ik haar aan kan doen...
Toch moet ik zeggen dat ik bijna jaloers op haar ben, zo snel als zij terug op haar streef gewicht is! Binnen 4 weken met normaal rantsoen en dagelijks 5 km naast de fiets ziet ze er weer uit als een jonge deerne. (psst, ze is wel al 9 jaar!)
Nu is het wel weer even oppassen, want Shanti heeft last van haar hormonen... dus laat haar bak regelmatig staan. Muffin wéét dat, en loopt lang genoeg te treuzelen om in het voorbijgaan stiekem nog wat brokjes mee te kunnen pikken uit de verlaten bak van Shanti.
Tja, en als we het dan toch nog over eten hebben.... Pooh heeft een zeer variabel menu voor zichzelf gecreëerd; na de gaskabel van de camper en de key-card van de Laguna is nu mijn handtas op de kaart gezet. Ook de arm leuning van mijn stoel in de camper was lekker, én..... de haren op de kop van Chanel mogen het nu ontgelden.
Nadat ze Shanti d'r kop had kort gevreten is ze nu aan Chanel begonnen. Chanel leeft helemaal op, en ze vindt het gewéldig om de hele dag met Pooh te lopen rommelen. Ik moet 3x per dag opnieuw een elastiek bij Chanel in doen want die wordt er dus á la minute weer uitgevreten. Nou ja, Chanel is toch klaar met showen, en is al wat korter gezet waardoor het zo snel niet zal opvallen.
Dus lang leve de lol, en eet smakelijk!
