De pups groeien lekker. Ze zijn nu 2 weken en de oogjes zijn open. Ook op geluid beginnen ze al te reageren, en ze stappen/vallen wat in de werpkist rond.
Omdat ze maar matig groeien, ben ik al 3 dagen bezig om ze een beetje bij te voeden met een mix van vlees en puppymelk. Dat bevalt ze prima, en ik zie de weegschaal dagelijks weer positief uitslaan. Ze maken wel een zooitje van dit vreetfestijn, maar mijn pret is er niet minder om!
De zondagen worden weer gevuld met puppy bezoek, en as zondag zal het ook weer een gezellige drukte zijn. Het nadeel van een 'winternest' t.o.v. een 'zomernest' is dat ook alle visite binnenshuis ontvangen moet worden.. 's Zomers is de tuin groot genoeg, kunnen de pups spelen en rennen op het gras... Maar nu zullen we wat moeten inschikken in het 'hondenhuis' of aankomend weekend zelfs nog in de puppy kamer.
Ondertussen gaat het dagelijkse leven ook weer door, en moest ik afgelopen week weer aan het werk. Met heel veel tegenzin, want tja.. ik heb het natuurlijk veel te druk om te werken. :-) Pups of geen pups, ik vermaak me prima thuis met 7 honden! Maar.. ook de boppers weten het: de hondenbrokjes moeten ook betaald worden, dus ging ik met afgelopen maandag ook weer trouw aan het werk voor onze `kost en inwoning`.
Afgelopen weken merkte ik wel dat Coco weer slechter is gaan eten, en dat ze daarmee haar pillen ook makkelijk vergeet op te eten. Dit resulteert natuurlijk in een terugval van haar conditie... Vanmorgen liep ze weer te mutsen met haar eten, en weigerde ze zelfs haar medicatie toen ik het haar alsnog wilde geven. Het werd een strijd, en uiteindelijk dreigde ik mijn zelfbeheersing te verliezen door haar dwarse gedrag, en heb ik haar zonder pardon naar buiten gestuurd.
Dan bekijk je het maar!!
oeps....Ik heb nog nooit een `aanvaring` met Coco gehad... in de 11 jaar dat ze bij me is. (ja, volgende week wordt ze 11!!!)
Vandaag stond ik met een collega even bij te kletsen, en hij vertelde me dat het werk zoveel van hem vergt, dat hij vanmorgen zijn schoenen in een hoek geschopt had... Hij was zelf verbaast, en realiseerde zich dat het mooi is geweest.. Het gaat te ver, het werk en de werkdruk vraagt teveel van ons.
Ik vertelde hem van de aanvaring met Coco vanmorgen... en ja, het werk vraagt teveel van ons. Tot hier en niet verder.
Coco heeft vanavond kippenbouillon over haar brokken gehad. Het was nog niet lekker genoeg, dus uiteindelijk heb ik zelfs wat puppy vleesvoeding voor haar ontdooit. Coco heeft uiteindelijk een halve bak leeggegeten (met haar pillen erbij)
Heb ik een schuldgevoel? Ja, absoluut. En wat hou ik toch veel van mijn Cocodoos! Zij neemt mij blijkbaar mijn ongeduld van vanmorgen niet eens kwalijk, en zonder enig verwijt ligt ze weer trouw aan mijn voeten. Sorry Coco.
De maatregelen zijn inmiddels genomen, er is op het werk de afgelopen week al een verandering in gang gezet. En ja mijn boppers staan op de 1e plaats. Daar horen ze ook.
