zondag 15 februari 2009

Er gaat niets boven een Bobtail...

3 weken na de CTS (carpaal tunnel syndroom) operatie valt het me op dat 80% van het herstel binnen 2 weken gerealiseerd is, en dat wekt toch verwachtingen.... Helaas, de laatste 20% schijnt wat langer te duren. De chirurg heeft de controle pas vooor eind maart gepland (9 weken na de operatie) dus dat zal dus ook wel niet voor niets zijn?

Eigenwijs als ik ben (wie, ik???) stond ik dus 8 dagen na de operatie Vincent te borstelen, en 14 dagen na de ingreep stonden we een vol weekend op de show. Met ingezwachtelde hand is het prima borstelen, alhoewel het 'opborstelen' wel de nodige pijn en onhandigheid met zich mee bracht, hebben Vincent en Chanel in Luxemburg hun 1e CAC gehaald waarmee ze 50% van de Luxemburgse titel 'op zak' hebben. Dat was de pijn meer dan waard.
Borstelen gaat dus goed, werken ook. Uiteindelijk bleek zelfs dat ik beter op kantoor kan zijn, en van vergadering naar vergadering kan rennen, dan dat ik thuiswerk en veel tijd achter de laptop doorbreng. Enfin, geen ziekte dag gemeld dus, en na 1 week weer bij elk overleg aanwezig. Gelukkig maar, want thuis stil-zitten is niet mijn ding!
Na 3 weken langzaamaan komt alles nu weer terug in het oude ritme. Honden wassen is geen makkelijk karweitje met een hand die nog steeds geen kracht kan zetten (shampoo fles inknijpen, vacht uitwringen, afdrogen.. allemaal onmogelijk met rechts, maar wel te vervangen met links) Chanel is dus zaterdag gewassen en zal zondag geborsteld worden. Ook de caravan had na de winterstop een sopje nodig aan de binnen- en buitenkant. Ivm het aankomende showweekend Fribourg(CH) moest dat dit weekend dus maar gebeuren. Met alle goede ervaringen mbt werk en hondenborstelen mocht dit toch geen probleem opleveren. Dus niet! Soppen, poetsen, sponsje uitwringen, wrijven zijn allemaal activiteiten die mijn hand niet kan waarderen. De caravan zelf wordt uiteraard met tuinslang een borstel gewassen, hetgeen toch ook teveel kracht vroeg en een pijnlijke actie werd. De rest van de zaterdag dus weer verplichte rust moeten houden...
Maar 3 weken na dato komen ook de andere 'dagelijkse verplichtingen' weer opzetten. Zo moest de badkamer weer eens gesopt worden, en behalve een stofzuiger heeft het huis nog wat andere poets-zorg nodig. Dat kan je nu eenmaal niet uit blijven stellen. Dus (heel slim van mij) eerst Shanti geborsteld, zonder pijn. Daarna het huishouden.... foute boel. Hopelijk kan ik -na wat uurtjes rust- vanavond toch nog ff Chanel borstelen..Conclusie: je kan beter een Bobtail borstelen dan je huis poetsen!

Ik neem deel aan een cursus 'technische digitale fotografie', waarvoor ik af en toe ook opdrachten moet maken. Uiteraard weet ik elke opdracht wel zo'n draai te geven dat ik er een Bopper voor kan gebruiken. Zo hadden we afgelopen week een opdracht mbt flits en 'rode ogen reductie'. Op zo'n moment kan ik dus de hele klas shockeren door een flits opname van Chanel op de beamer te tonen... waarbij haar bruine en blauwe oog verschillend licht weerkaatsen. Dikke pret, en erg leerzaam voor iedereen. Deze week moesten we met kunstlicht, schaduw en lange sluitertijden etc fotograferen... dat gaat helaas niet met een bopper. Nee, 'dode' dingen kunnen mijn fotografische interesse niet echt trekken. Na een half uurtje een houten-deco-eend vanuit diverse hoeken, met diverse soorten belichting en diverse close-up's gefotografeerd te hebben wist ik het zeker; er gaat niks boven een Bopper, met natuurlijk- en/of zonlicht, leven, expressie, actie en passie!
Want zeg nou zelf... er gaat toch niets boven een Bobtail?