we Hyven...

De reacties op mijn Blog van gisteren stromen binnen. Blijkbaar is het idee van wat er gebeurd is indrukwekkender dan dat het voor mij was ;-) Ik ben gewoon wel blij dat ik mijn bed uitgekomen ben om die kereld de stuipen aan te jagen, ipv dat hij mij had verrast door uiteindelijk wellicht mijn slaapkamer in te komen.
Ik ben gewoon harstikke trots op Chanel; mijn klein meisje is een grote waakhond!

Ben sinds vrijdag ook aan het 'Hyven' (http://youandi-oes.hyves.nl)
Na al die mensen die me probeerde te overtuigen is het Wolfgang dan gelukt me zo nieuwsgierig te maken om het te gaan ontdekken. Op dit moment snap ik er de ballen van, wordt ik gek van alle berichtjes, vriendjes, foto's, chatsessies etc.. Maar gelukkig zit Jack daar ook net, en zijn we samen de wereld van Hyves aan het ontdekken.

Als ik me vandaag nog los kan rukken van de flepflop, dan hoop ik vanavond te kunnen zeggen dat Coco geborsteld is, het huis schoon, en alle Rockwool naar boven gesjouwd is... pfff Een vrije zondag noemen ze dat?
Oh ja, eigenlijk willen we ook nog wel naar het bos, om de spierpijn ff los te lopen (gisteren 2 kub puin van de zolder afgevoerd naar de stort...)
Plannen genoeg dus, nu alleen nog ff de tijd ervoor vinden en de kompjoeter uit kunnen zetten!

Waakhonden

Chanel en Vincent zijn nogal 'hyper sensitief' tov de anderen. Ze zien alles, horen alles en...reageren op alles. Oke, dat hoort bij het 'pup zijn'. Daarnaast zijn ze ook erfelijk belast met 4 generaties genen van: Bonny, die zich overal mee bemoeide, Lotte die wist hoe ze zich moest laten horen, en Coco die alleen met stembanden kan spelen. Enfin, de pups grommen terug tegen onweer, kijken TV en reageren als ze een hond in beeld zien, en blaffen terug als een TV-joekel hun huiskamer in durft te blaffen.
Ook mensen die langs de tuin lopen worden met name door Chanel verteld dat dit haar tuin is, waarna de rest haar in de rede valt.

Vannacht (zo rond half 5) vond Chanel het nodig om te gaan grommen en blaffen. Vincent deed mee. uiteraard werd ik hier wakker van, en omdat ze niet stil werd ben ik mijn bed uitgegaan om haar te vertellen dat ze stil moest zijn.
Ik zag dat de buitenlamp aan was gesprongen; Vreemd, daar zit nl een bewegingsmelder op... Ik had niet de lef om naar buiten te gaan. Heb wel door het raam gekeken, maar ik hoorde niets en zag niets. Misschien zou de pampus gras die flink in de wind stond te schudden wel de lamp hebben geactiveerd. De honden waren nu stil, en ik ging terug naar bed.
Slapen deed ik niet echt meer.

Na ongeveer een kwartier begon Chanel weer te blaffen. Ik riep vanuit bed dat ze stil moest houden. Chanel hield niet op, Vincent deed mee en uiteindelijk sloeg de hele meute aan! (tja, ze zullen elkaar wel ff helpen dacht ik nog)
Totdat ik het traphekje (tussen het hondenhuis en de keuken) hoorde klapperen; Ik verstijfde! De honden lagen nl allemaal in de kennels, en dat hekje klapt niet vanzelf... er liep iemand in mijn huis!
Tja, daar ben je dan als meid alleen, met Coco naast je bed. 1 seconden overwogen om me stil te houden, maar al snel bedacht ik me dat deze vreemdeling en ik elkaar dan toch wel zouden treffen. Dus: bed uit telefoon mee (om 112 te bellen).. en ja hoor, er stond een kerel in mijn keuken. Ik riep heel hard: "hey, flikker op!" waarna de man zich omdraaide en weg rende. Ik ben nog in mijn pyjama op blote voeten achter hem aangegaan om te kijken of ik een auto oid zag, maar zag hem slechts wegrennen de straat uit en de hoek om.


...en dan komen de rillingen. Polite gebeld, en gaan kijken wat er weg is; hij heeft mijn sleutelbos. Gelukkig lag mijn handtas (met creditcards, passpoort, auto papieren) in de keuken, terwijl die bijna altijd in het hondenhuis op de tafel ligt, naast mijn sleutelbos. Verder mis ik niets, omdat hij dus het huis niet in is gekomen.
Ik vraag me af wat iemand bezielt om een deur te openen waarachter je honden hoort blaffen. Hoe wist deze man dat de honden in kennels lagen? En wat was er gebeurd als ze niet in kennels lagen? Ik moet er niet aan denken.
Gelukkig hebben ze goed gewaakt, mij daarmee gewekt en konden we een drama voorkomen. Ik zal in elk geval nooit meer vanuit mijn bed roepen dat ze hun kop moeten houden!

drukdrukdruk

pfffffffffff hopelijk komt de rust weer snel terug. Eerst ff bijpraten;
Vorige week zijn we naar de KC van Waalwijk geweest. Een heerlijke show met veel lol, vrienden, bekenden, internationale hoog aangeschreven keurmeesters en uiteraard is het leuk om bij mijn 'thuisclub' te showen (Tja, emotioneel gezien is dat mijn thuisclub aangezien ik 13 jaar in die regio woonde, en nooit een 'Limbo' zal worden ...en me zeker nooit een Limbo zal gaan voelen)
Mrs Banbury keurde alle herders; Vincent en Chanel waren in het kader van 'training' in de puppy klasse ingeschreven. Vincent moest voor een 'uitvoerig keurverslag' lang in stand staan, waar hij dus absoluut en uitdrukkelijk geen zin in had. (het keurverslag bleek achteraf maar 2 zinnen te bevatten; moest hij daarvoor zo lang in stand blijven staan?)
Chanel vond het idioot dat ze aan de riem moest lopen, en vond dat ze best haar eigen tempo kon bepalen, met name richting de ring-uitgang kon ze prima accelereren...
Mrs Banbury dacht dat ik ogen in mijn rug had, en gaf me met gebaren aanwijzingen terwijl ik me probeerde staande te houden met een zigzaggende pup aan de riem...ze keek ge-ergerd omdat ik niet stopte terwijl ze toch duidelijk -achter mijn rug- een handsignaal om te stoppen had gegeven. Okay...tuuuuuurlijk...stom van mij?
Ook Chanel haar keurverslag behelst 5 woorden, met verder wel alle kenmerken 'excellent' terwijl Vincent de opmerkingen kreeg dat zijn vacht moest ontwikkelen en zijn hoofd wat breder moest worden. Ja, logisch als je 7 maanden oud en al 65 cm hoog bent! Chanel mocht als 'beste pup' door naar de erering (waar ze verder niet is bekeken en met een vaantje als aandenken de ring mocht verlaten)
Shanti werd voor de 3e achtereenvolgende keer BOB, en nu 4e in de rasgroep. Dit leverde ons een grote beker op.
Nanda & Co waren er ook, dus Pien kon haar broer en zus weer eens begroeten. Ze ontlopen elkaar niet veel, behalve dan dat Pien nog in haar puppy-jas liep (wie is hier nu Pluk vd Petteflet?) en dus maar meteen met de schaar in een 'coupe modern' is gezet.

De afgelopen week was een gekkenhuis, en ik ben blij dat 't voorbij is. Mijn Poolse collega's waren in NL en dat zorgde voor de nodige extra activiteit. Dit alles resulteerde in een werkweek van zo'n 60 uur + de avond activiteiten (zij leerde mij Wodka drinken, we hebben hen boerenkool met worst leren eten) en de stress omdat de dagelijkse zaken ook gewoon doorgaan. Enfin, we hebben het overleeft....

Zaterdag aan het klussen, want ja de verbouwing gaat weer verder. De ruimte op zolder (boven het honden huis) zal mijn slaapkamer worden, waardoor mijn huidige slaapkamer (=beneden) als studie/werk/PC en -tzt- als kraam-kamer kan gaan dienen.
Chanel snapte er niets van (de vlizo trap stond uitgeklapt in het hondenhuis) en Chanel zou Chanel niet zijn als ze probeerde naar boven te klimmen. Gelukkig zag ik dit op tijd, en kon ik haar naar beneden dirigeren. Ze was het er niet mee eens, maar luisterde godzijdank toch. Wat een braaf puppy!

Tussen het klussen door is Shanti gewassen en kon ze drogen terwijl ik het raggelwerk boven tegen de buitenmuur schroefde, en we zondag morgen naar Verl-Kaunitz konden vertrekken. Een -voor mij- onbekende keurmeester deed de Collies en de OES. Hij had 6 uur(!) nodig om 63 Collies te keuren, dus om 4 uur mochten wij dan eindelijk met de Boppers de ring in. De eindkeuring was al begonnen, en meneer Miklos kon opeens wel in 30 minuten 21 OES keuren...
Enfin, Shanti werd 3e en ik kreeg het keurrapport in handen waarop mijn eerste reactie was: dit is mijn hond niet!... Na controle bleek het toch echt zijn mening van mijn Shanti te zijn. hahahahahahahahahaha... Shanti is 'te licht' (dus geen 'bone'?) ze is laagbenig (Oh, dat is iets nieuws????) en haar staartdracht is niet correct (huh...jaja?)
Tja, showen is een sport...sometimes you win, sometimes you loose... maar op zondag om 6.00 uur je bed uit, 200km reizen, 6 uur wachten en 40 euro inschrijfgeld... da's toch wel heel een hoge prijs om zulke l*lkoek te horen over mijn Prutske.
Gelukkig had ik Chanel meegenomen, en heeft zij weer een leuke dag vol met ervaringen meegemaakt. Ze heeft veel indrukken meegekregen, genoot van alle aandacht van al die 'vreemde'mensen'... en vond het wel lollig om mee te mogen op dit avontuur.

Hopelijk zijn de komende weken wat minder hectisch, en zal Shanti op een volgende Duitse show wel dat laatste CAC halen, waarna ze die 2 titels extra achter haar naam mag zetten.
Nog een weekje werken en dan ben ik een hele week 'vrij' om de rest van de zolder te gaan verbouwen...

Slopen

Ik lees graag de BLOG van Angelique (www.oldenglishsheepdogs.nl = echt een aanrader!) waarin ze beschrijft hoe haar Boppers in het Noorden leven. Een van de vaste items is "wat sloopten ze vandaag?" Ik moet daar vaak hartelijk om lachen. Jaaha, een beetje leedvermaak, maar vooral herkenning maakt het erg grappig.
Ik denk dan altijd, dat doen ze hier gelukkig niet... Wat heb ik een mazzel met mijn roedeltje. Tuurlijk, ook ik ben wel eens thuisgekomen dat Balou de bank had ingekort, dat Emily de vuilnisbak had uitgesorteerd of dat Raggles mijn boek had uitgelezen. Dieptepunt was uiteraard Max, die met zijn oude seniele koppie de telefoon en een panty op had gevreten hetgeen hem fataal werd. Sindsdien is mijn huis super save voor alle honden bekkies, en als ik weg ben of als we gaan slapen liggen ze natuurlijk in kennels. Lekker veilig.

Maar enfin, slopen blijft leuk en ondanks het feit dat ik dacht dat ik 8 engelachtige Sheepdogs heb rondlopen
is sinds een week de terror fase van de pups nu dan toch echt ingeluid....
Enkele voorbeelden;
* Sinds de openhaard weer regelmatig brand 'savonds, is er niets leuker dan de houtmand te plunderen zodat je lekker op een stuk boom kan kluiven. (Oke, dit mag. Ik ruim smorgens de rotzooi wel weer op)
* Als ik mijn slaapkamer inloop, is het een sport om zo snel mogelijk mee de kamer in te rennen en een sok te pikken. (dit mag dus niet, en ik controleer dus direct alle puppy muilen als ik de slaapkamer weer uitloop)
* Grote dikke pret afgelopen week; Chanel rende door de tuin en had iets in haar bek wat deels over het gras sleepte... Vincent + Shanti er in volle vaart achter aan. Het bleek dat ze de brem hadden uitgegraven, en probeerden hier nu 4 bremmetjes van te maken. (ik heb de brem getracht te redden en heb hem weer in de grond gezet; echter hij is sinds vandaag weer weg..)
* Vanmorgen haalde ik ze uit de kennel, en zag papier bij Vincent en Chanel liggen. huh? waar komt dat vandaan Ahhh, ze hadden een lijstje met Shanti's Noorse kampioenstitel van de muur gehaald (hing 1,5m hoog?) Het diploma was helemaal in tact, het IKEA lijstje bleek wel heerlijk hout om op te kluiven...

Nee, het zijn dus toch heel normale pups die net als alle andere honden lekker kattenkwaad uit kunnen halen. Het enige wat ik minder grappig vind, is dat Shanti het allemaal geweldig vindt en met ze meedoet. Ja dat mag wel, maar ze vreten inmiddels ook aan haar! Dus als Shanti binnenkort wat minder vacht op haar kop of kont heeft, kunnen we alleen maar denken dat ze daar veel lol mee gehad heeft. Zucht...nee echt leuk vind ik het niet, maar haar plezier gaat boven alle showsuccessen. Hopelijk heeft ze genoeg vacht en zal het amper opvallen.