Het is heerlijk om honden te fokken. Mensen blij te maken met een pup, pups groot te zien worden, gezinnen die genieten van hun Youandi bopper... Ik leer nieuwe mensen kennen, krijg er nieuwe vrienden bij... ik fok honden zoals ik ze graag zelf om me heen wil hebben; qua karakter, gedrag en natuurlijk ook het uiterlijk. Geweldig toch!
Maar soms, soms horen daar ook de minder leuke kanten bij;
Enkele weken terug kregen we het slechte nieuws dat Daphne (Youandi Keeweenah) lympheklier kanker heeft. Ze is pas 7 jaar, en vecht nu om wat extra weken te mogen genieten van het leven bij Jacob en Lisette. Ik huil mee, en zoek mee op het internet naar informatie over deze dodelijke ziekte die zo plotseling is gekomen en binnen de kortste tijd Daphne haar lichaam zal slopen. Bo-Ghy is bij haar gebleven na de vakantie, en vervult op fantastische wijze de rol van "Cliniclown"... Maar we kunnen Daphne er niet mee redden.
Vandaag, heb ik voor de zoveelste keer geinformeerd of de uitslag van het Biopt van Coco's bult al binnen was. De onzekerheid sloopt, maar we weten nog steeds niets. Hopelijk komt de uitslag morgen ochtend. De operatie (om Coco te steriliseren) staat voor morgen half 9 gepland. Walter (de d'arts) en ik zullen afhankelijk van de uitslag morgen besluiten of dit door kan gaan.
...En toen kwam vanmiddag het verschrikkelijke nieuws dat Nicky (Youandi Last Minute) bij de dierenarts aan het infuus ligt. Haar nieren functioneren niet meer. De prognose is slecht. Ik zit te janken, en weet hoe machteloos Jacqueline zich voelt.
Soms lijkt het wel of alles tegelijk komt, en zorgen die geweldige lieve boppers die hier ooit geboren zijn en de levens opfleuren van al die leuke mensen ervoor dat we ook heel veel verdriet hebben.
